VAN PRIVE-INITIATIEF TOT STICHTING KRL-MUSEUM

Vanaf de opening in het voorjaar van 2006 werd het museum, op afspraak, door vele oud Lloydmensen en scheepvaartgeïnteresseerden bezocht. Hoewel er vanuit Rotterdamse bedrijven/organisaties interesse was liep de wens van het museum om een locatie in het Rotterdamse te verwerven, dood op zaken als: te weinig financiën (geen subsidie), een diepe recessie die in de loop van 2008 toesloeg. Het was ook duidelijk dat wij ons plekje in het museumwereldje niet zomaar kregen. Om, ondanks dit alles, toch op een mogelijke verhuizing naar Rotterdam gereed te zijn, werd in 2009 de eerste voorbereiding getroffen een bredere organisatie namelijk ‘een stichting’ te creëren. De bedoeling was bij een verhuizing naar Rotterdam de particuliere organisatie direct in een stichting om te zetten. Echter, de noodzaak om vóór dat moment al een stichting te worden, werd begin 2010 duidelijk. Om subsidie voor de ‘Grote Slamatherdenking’ in 2011 te kunnen ontvangen werd daarom op 9 juni 2010 de Stichting Koninklijke Rotterdamsche Lloyd Museum een feit.

Ondanks recessie tóch naar Rotterdam!

Op woensdag 4 juli 2012 werd onder het motto: “De Koninklijke Rotterdamsche Lloyd is weer thuis in Rotterdam” de eerste, grote stap gezet naar een mogelijk op termijn totale verhuizing naar Rotterdam.

Oud Minister van Verkeer en Waterstaat, momenteel voorzitter van de Koninklijke Vereniging van Nederlandse Reders (KVNR), Tineke Netelenbos (tevens lid van de Commissie van Aanbeveling van ons museum) opende de nieuwe, permanente expositie. De Historische Werf ‘Rotterdams Welvaren’ aan de Schiehaven (Lloydkwartier) was tot september 2014 gastheer van deze permanente Lloyd-expositie.

DE OPENING VAN HET KRL-MUSEUM IN 2006

Op Tweede Pinksterdag – 2006, enkele maanden eerder dan gepland, werd het “Koninklijke Rotterdamsche Lloyd” Museum door oud Lloyd-Bootsman, Jan Munter officieel geopend. Hij schroefde met een ‘gouden’ schroevendraaier het door hemzelf gemaakte onderbord onder de emaille plaat van het ms Dempo, waarmee het museum was geopend. In onderstaande fotogalerij treft u enkele sfeerfoto’s van die belangrijke dag aan:

Klik voor een vergroting op onderstaande afbeeldingen.

Aankondiging opening.

Welkom veel petit fours.

Een Friese petit four.

Genodigden van heinde en verre.

Bijna een complete bemanning.

Jan Munter krijgt de gouden schroevendraaier.

Opening door Jan Munter.

Opening door Jan Munter.

Emaille bord en naamschild.

‘Adoe…’ toespraak van MaMie.

Indisch muzikale omlijsting door Pak Warno.

Gezellig keuvelen over toen.

Emiel Martens bewondert de muziek van Pak Warno.

Ook voor de innerlijke mens was gezorgd.

2018 : EEN NIEUWE NAAM EN ED VAN LIERDE DIE HET BESTUURSSTOKJE OVERGEEFT …..

 1 januari 2018  ——  31 december 2018

Het woord Museum dekt de lading niet meer

In de twaalf jaar van ons bestaan zijn wij, en met name onze doelstellingen, gaandeweg bekender geworden. Wij hebben in die jaren ook kunnen vaststellen dat Musea niet de grootste hobby van de overheid zijn, bovendien hebben mensen bij het woord Museum een beeld van een gebouw dat ergens centraal staat en waar liefhebbers welkom zijn. Even los van het feit dat daar veel geld (subsidie) voor nodig zou zijn, willen wij liever geen centrale organisatie, maar gaan bij voorkeur met exposities naar onze belangstellenden toe. Zo ontstond het, mogelijk ook iets gedwongen idee, om te streven naar zo’n vier tot zes expositie locaties in den lande. Om de zes maanden/om het jaar zouden de diverse locaties hun collectie-items kunnen uitruilen en zodoende voor fris aanbod kunnen zorgen. Dit idee willen we gaan uitvoeren, maar dit betekent absoluut niet dat we afzien van een centrale, permanente expositie te Rotterdam (Miniworld).

Buitenland

Succesvolle projecten hebben er in de voorgaande jaren voor gezorgd dat onze stichting ook in het buitenland bekend is geworden. We noemen: de indrukwekkende herdenkingen, uitgevoerd samen met de Britten, de Franse aandacht voor onze ss Gedé dat in 1917 bij Port La Nouvelle, enkele zeemijlen uit de Middellandse Zee kust, op een Duitse mijn is gelopen en is gezonken. Als daverende klap op de ‘goodwill-pijl’ zijn er vanaf begin 2016 twee Indonesië-projecten geïnitieerd ……. namelijk het Batavia- en het Medan-project, het derde project, het Bogor-project zit momenteel (eind december 2018) nog in de fondsenwerffase.

Nieuwe werknamen

Na ampel bestuursberaad is besloten het woord Museum in de dagelijkse praktijk niet of nauwelijks meer te gebruiken. Daarvoor in de plaats communiceren we twee namen waarvan we inderdaad kunnen zeggen dat deze de lading beter dekken. Bij die nieuwe namen behoren uiteraard ook nieuwe plaatjes die inmiddels door Ed van Lierde ontworpen en derhalve diens ‘intellectueel eigendom’ zijn (zie hieronder). Vanaf 1 januari 2018 zult u gaandeweg het woord Museum zien verdwijnen. Samenvattend: Op papier (statutair) blijft de oorspronkelijke naam gehandhaafd, in de (visuele) praktijk gaat u onderstaande twee namen en daarmee twee bijbehorende logo’s steeds meer terugzien.

Wat wij eigenlijk niet hoeven uit te leggen, maar wel willen onderstrepen is dat het nieuwe logo de (Erasmus-) brug wil slaan van Rotterdam (Nederland) naar Tandjong Priok (Indonesië). Door de Indonesische vlag te plaatsen op het voormalige Rotterdamsche Lloyd gebouw in Tandjong Priok onderstrepen wij dat Indië/Indonesië en Nederland, dus ook onze stichting, onlosmakelijk verbonden zijn door gezamenlijk erfgoed.