 |
TERUG NAAR HET VERLEDEN …… WAAR HET ALLEMAAL
MET DE OPRICHTING VAN HET KRL-MUSEUM (2005) BEGON.
Het Koninklijke Rotterdamsche Lloyd Museum, een particulier inititatief van Ed van Lierde.2005 t/m 2019
Ed van Lierde en een goede vriend (Kees Amsterdam, eveneens oud KRL-Stuurman) besloten in het najaar van 2005 in het Rotterdamse een dagje ‘Lloyd-nostalgie’ te gaan opsnuiven. Beiden togen goedgemutst, vol verwachting en met gebruikmaking van de NS-60-plus kaart, richting Westelijke randstad. Op het Centraal station van Rotterdam aangekomen, roken de ‘krasse knarren’ het van vroeger bekende, typisch Rotterdamse (Pernis)-luchtje. Na een onvermijdelijk kopje koffie in Café Engels pakten zij, vol verwachting, de tram richting Rotterdamsche Lloyd-cultuur, naar het Maritiem Museum. Echter, tot verbijstering van beide heren was er toen over onze roemruchte en geliefde scheepvaartmaatschappij, hecht verbonden met Nederlands Indië, bitter weinig te ontdekken.
Gedesillusioneerd dropen de heren af, maar niet zonder gevolg want deze negatieve ervaring deed Ed van Lierde besluiten een specifiek ‘Koninklijke Rotterdamsche Lloyd’ Museum op te gaan richten. Immers, het betrof hier een van de meest belangrijke rederijen van Nederland (KRL) die, samen met de Stoomvaartmaatschappij Nederland (SMN), méér dan een eeuw, de slagader van en naar Nederlands Indië vormde. Men zou kunnen zeggen dat deze twee zustermaatschappijen het vehikel waren waarop en waarmee Nederland één van de meest rijke landen ter wereld is kunnen worden. Het kan niet zo zijn dat dit, om welke reden dan ook, bij instanties die onze historie warm dienen te houden, niet een en wereldscheepvaart heeft gehad. Kortom, een museum dat de sfeer van toen laat proeven …….een museum dat hoofdzakelijk over de mensen gaat die de schepen meer dan een eeuw hebben bemand ……. een museum dat dus ook (hoe zou het ook anders kunnen!) de sfeer van het geliefde Nederlands Indië uitstraalt. |
De weg was geplaveid, vol met wonderlijke ervaringen ……2005De weg naar de totstandkoming van het museum was een weg vol nieuwe en wonderlijke ervaringen. Die weg voerde via het verzamelaarswereldje, naar beurzen en diverse Internet koop-/verkoop sites. Tussen aardige en soms harde verzamelaars en tussen gewiekste handelaren werd geprobeerd Rotterdamsche Lloyd en Koninklijke Rotterdamsche Lloyd stukken te bemachtigen. Dat ging aanvankelijk langzaam omdat het inspelen op de markt veel tijd en geld kostte. Maar ….. na een oproep in de Nedlloyd Pensioenkrant en op de website van de Vereniging KRL/Ruys & Co. gepensioneerden, kreeg het nieuwe museum vele prachtige stukken van oud-personeel en zelfs van oud-passagiers van onze beroemde passagiersschepen. Tegelijk met het verzamelen van de inhoud daarvan werd in 2005 aangevangen met de bouw van het ‘fysieke’ museum, dat vervolgens op tweede Pinksterdag-2006 geopend.
|
De opening van het Koninklijke Rotterdamsche Lloyd Museum2006Op Tweede Pinksterdag – 2006, enkele maanden eerder dan gepland, werd het “Koninklijke Rotterdamsche Lloyd” Museum door oud Lloyd-Bootsman, Jan Munter officieel geopend. Hij schroefde met een ‘gouden’ schroevendraaier het door hemzelf gemaakte onderbord onder de emaille plaat van het ms Dempo, waarmee het museum was geopend. In onderstaande fotogalerij treft u enkele sfeerfoto’s van die belangrijke dag aan: Klik voor een vergroting op onderstaande afbeeldingen. |
|||
Aankondiging opening. |
Welkom veel petit fours. |
Een Friese petit four. |
 Openingswoord door Ed van Lierde’ |
Genodigden van heinde en verre. |
Bijna een complete bemanning. |
Jan Munter krijgt de gouden schroevendraaier. |
Opening door Jan Munter. |
Opening door Jan Munter. |
Emaille bord en naamschild. |
‘Adoe…’ toespraak van MaMie. |
Indisch muzikale omlijsting door Pak Warno. |
| ………………………………
Gezellig keuvelen over toen. |
……………………………
Emiel Martens bewondert de muziek van Pak Warno. |
…………………………….
Ook voor de innerlijke mens was gezorgd. |
……………………………
|
Oprichting stichting ‘Koninklijke Rotterdamsche Lloyd’ Museum ……2010Vanaf de opening in het voorjaar van 2006 werd het museum, op afspraak, door vele oud Lloydmensen en scheepvaartgeïnteresseerden bezocht. Hoewel er vanuit Rotterdamse bedrijven/organisaties interesse was liep de wens van het museum om een locatie in het Rotterdamse te verwerven, dood op zaken als: te weinig financiën (geen subsidie), een diepe recessie die in de loop van 2008 toesloeg. Het was ook duidelijk dat wij ons plekje in het museumwereldje niet zomaar kregen. Om, ondanks dit alles, toch op een mogelijke verhuizing naar Rotterdam gereed te zijn, werd in 2009 de eerste voorbereiding getroffen een bredere organisatie namelijk ‘een stichting’ te creëren. De bedoeling was bij een verhuizing naar Rotterdam de particuliere organisatie direct in een stichting om te zetten. Echter, de noodzaak om vóór dat moment al een stichting te worden, werd begin 2010 duidelijk. Om subsidie voor de ‘Grote Slamatherdenking’ in 2011 te kunnen ontvangen werd daarom op 9 juni 2010 de Stichting Koninklijke Rotterdamsche Lloyd Museum een feit.
|
Ondanks recessie tóch naar Rotterdam!2012Op woensdag 4 juli 2012 werd onder het motto: “De Koninklijke Rotterdamsche Lloyd is weer thuis in Rotterdam” de eerste, grote stap gezet naar een mogelijk op termijn totale verhuizing naar Rotterdam.
|
Officieel ‘Goed Doel!’2014
|
Succes met opvallende projecten.2011Vrij snel na haar oprichting in 2006 is het KRL-Museum in een stroomversnelling terecht gekomen. Wij memoreren de vervroegde opening in juni-2006, de voorspoedige opbouw van de ‘Ed van Lierde’-collectie, de méér dan indrukwekkende Slamat-herdenkingen in 2007 en 2011, de permanente expositie bij ‘Rotterdams Welvaren’ te Rotterdam, de productie van de Slamat en Mojokerto-documentaires in 2015, als klapstuk de restauratie van de teruggevonden Modjokerto-motorreddingssloep (1921). In 2018, de grote expositie bij Damen Schelde Naval Shipbuilding te Vlissingen en in 2017 t/m 2018 de Indonesië-projecten te Batavia en Medan, die financieel gesteund werden door o.a. de Nederlandse Ambassade te Jakarta en Damen-Schelde te Vlissingen.
2015
Frans Luidinga houdt zijn speech tijdens de première van de Slamat-documentaire – 2015
Een ultieme verrassing: Na de première komt Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam Ed van Lierde, de ‘ERASMUS’-onderscheiding opspelden – 2015.
De onderscheiding, de oorkonde, het persbericht en krantenartikel. 2018
November 2018 – Het Medan-project, vlnr: Projectpartner Mr. Soedjai Kartasasmita, de minister van Agriculture Mr. Bungaran Saragih en Ed van Lierde bij het gedoneerde scheepsmodel van de Willem Ruys. |
Aftreden van oprichter en eerste bestuursvoorzitter, Ed van Lierde31 december 2018
Omdat het voor Ed van Lierde, vanwege medische perikelen, beter was een paar ‘omwentelingen minder te gaan varen, trad hij op 31 december 2018 af. Zijn verantwoordelijkheden en taken werden overgeheveld naar een vijf-koppig nieuw bestuur dat gezamenlijk de schouders er onder zou gaan zetten. Omdat het voor Ed van Lierde onmogelijk was ‘zijn Lloyd’ helemaal los te laten, ging hij in zijn nieuwe woonplaats Netersel een expositie opbouwen over ‘De Lloyd in de Tweede Wereldoorlog’. Zo ontstond het LLOYD-ATELIER , dat voor geïnteresseerden ‘op afspraak’ zou worden geopend. |
 |
Het nieuwe Stichtingsbestuur en het ‘rappe’ einde van het KRL-Museum2019De datum 1 januari 2019 was het nieuwe bestuur, dat het ‘bestuursstokje’ van Ed van Lierde had overgenomen, met het project: ‘Lloydkwartier’ uit de startblokken gekomen. Echter, al snel bleek dat het nieuwe bestuur, zoals in haar eerste magazine ook beschreven, een aantal projecten en taken zou gaan ontmantelen. Die ontmanteling kreeg al snel de kenmerken van een ‘sterfhuisconstructie’ en de motieven die daarvoor werden aangevoerd zijn voor mij als oprichter zeer opmerkelijk en pijnlijk tegelijk. Trieste voorbeelden zijn het ontmantelen van het Indonesië-project, waarbij zelfs het lopende Bogor-project waarvoor ik reeds eenderde van de benodigde gelden binnen had gekregen, tijdens de uitvoering daarvan definitief in de klikobak werd gegooid. Een ander voorbeeld is het Modjokerto-project waarbij de Modjokerto-motorreddingssloep, die met veel fondsengeld was gerestaureerd in april 2019, zonder voorwaarden over gebruik en onderhoud werd weggeschonken. Hiermee was de sloep verkwanseld en mogelijk verloren!! Een sterk door de achterban gesteunde petitie (motie van wantrouwen!) over de Modjokerto-aanpak was hoogstwaarschijnlijk de druppel voor het stichtingsbestuur om het bijltje er helemaal bij neer te leggen. Uiteindelijk werd door een bestuurslid toegegeven dat niet alleen het vele werk, maar ook het specifiek inhoudelijke was onderschat. Vervolgens mislukte ook het eerste project: ‘Lloydkwartier’ en een jaar later, op 2 januari 2020. trok het nieuwe vier-koppige bestuur de stichtingsstekker uit het stopcontact. Het positieve daarvan was dat erger werd voorkomen!
|
